Jak uniknąć pytania “Kiedy znowu przejdziemy na zdalne?” i pomóc dziecku poradzić sobie z obawami przed ponownym funkcjonowaniem w grupie rówieśników? Zapraszam do zapoznania się z czterema rekomendacjami coachów i psychologów dziecięcych dotyczących tego, jak ułatwić dziecko powrót do szkoły.
Powrót do szkoły po letniej przerwie w ostatnich latach stał się dla dzieci znacznie trudniejszy. Zarówno dziecko, jak i rodzic może odczuwać ciężar związany z ostatnimi dniami sierpnia. Po 2 miesiącach przerwy i niemal dwóch latach nauki w domu wiemy jedno — łatwo nie będzie. Jak uniknąć pytania “Kiedy znowu przejdziemy na zdalne?” i pomóc dziecku poradzić sobie z obawami przed ponownym funkcjonowaniem w grupie rówieśników? Zapraszam do zapoznania się z czterema rekomendacjami coachów i psychologów dziecięcych dotyczących tego, jak ułatwić dziecko powrót do szkoły.
Działaj bez pośpiechu
Sierpień to idealny moment na powolne wprowadzanie dziecka w temat powrotu do zajęć stacjonarnych w szkole. Nie zostawiaj tej rozmowy na ostatni moment i zacznij angażować młodego człowieka w plan dnia, który od początku września ulegnie zmianie. Odpowiednia adaptacja pozwoli na zwiększenie poczucia spokoju i nawiązanie bezpieczniejszych relacji. Co ciekawe, przygotowanie do nowych warunków nie dotyczy tylko dzieci wracających do żłobka, przedszkola czy szkoły. Jest ono równie istotne w przypadku osób dorosłych, które kończą urlop lekarski czy macierzyński. Zainwestuj czas i oprócz rozmów zaangażuj dziecko na przykład w samodzielny wybór akcesoriów szkolnych czy wybór zajęć pozalekcyjnych — dzięki temu zwiększy się jego poczucie sprawczości i ciekawość związana z odkrywaniem nowego otoczenia.
Lista szkolnych plusów i minusów
W przypadku gdy zauważamy u dziecka niepokój związany z pójściem do szkoły, dobrym rozwiązaniem może być stworzenie listy plusów i minusów, które maluch zauważa w związku z zaistniałą sytuacją. Ich opisanie pozwoli Ci odpowiedzieć sobie na pytania, takie jak: co sprawia mojemu dziecku radość w szkole? Co budzi w nim największy lęk? Czy jego emocjom towarzyszy wstyd lub poczucie braku przynależności do grupy? Wśród rodziców może pojawić się obawa przed tym, że dziecko zauważy same minusy danej sytuacji, ale warto pamiętać, że jest to również niezwykle ważna informacja. Z reguły jednak dzieci dochodzą do wniosku, że oprócz towarzyszących im obaw szkoła ma też wiele zalet i budzi pozytywne emocje, które chwilowo zostały zasłonięte przez złe przeczucia. Jeśli jednak nie będziesz pewien, jak odnieść się do uzyskanych odpowiedzi, pomocna może okazać się konsultacja coachingowa, podczas której dokładnie przeanalizujemy źródła pojawiających się emocji i zrobimy wszystko, żeby powrót do szkoły nie był nimi obarczony.
Bądź w pobliżu
Dziecko nie zawsze potrzebuje naszego pełnego skupienia na jego niepowodzeniu. Rolą rodzica jest wsparcie, ale pamiętaj, że możesz dać je po prostu będąc obok. Kiedy Twoje dziecko czekają pierwsze dni w przedszkolu lub szkole, naturalnym jest obawa przed rozłąką z rodzicem. Najczęściej wiąże się ona jednak z poczuciem porzucenia i zagrożenia. Dzięki regularnemu uświadamianiu, że jesteś obok i możesz przyjechać na miejsce w razie takiej potrzeby, dziecko może wejść w szkolne obowiązki z większą odwagą i pewnością siebie. Wyobraź sobie, o ile bardziej komfortowo Ty czujesz się gdy wiesz, że nikt nie nadzoruje wykonywanych przez Ciebie zadań w pracy, ale w razie problemów w pokoju obok siedzi osoba, która chętnie Ci pomoże. Podobny schemat działania obowiązuje w przypadku dzieci. Warto również omówić z dzieckiem to, na jakie sytuacje ma realny wpływ, a na jakie nie. Nie wszystkich trudnych momentów w życiu możemy uniknąć, ale ze wszystkimi możemy w jakiś sposób sobie poradzić, np. dzięki rozmowie z wychowawcą, szkolnym psychologiem czy wykonując ćwiczenia oddechowe zmniejszające poziom napięcia i stresu w organizmie.
Podaruj wolność i wsparcie
Wspieranie dzieci w ich samodzielności to najlepszy sposób na zwiększenie ich poczucia sprawczości. Mimo największych chęci rodziców, wyręczanie dziecka w trudnych dla niego działaniach i decyzjach ostatecznie przynosi mu więcej szkody niż pożytku. Chcąc pokazać dziecku, że można zrobić coś lepiej, zapominamy jak ważna jest możliwość popełniania błędów i uczenia się na nich. Podarowanie takiej wolności przyda się szczególnie w przypadku nastolatków, u których dochodzi dodatkowy element zmian hormonalnych, intensyfikujący przeżywanie pozytywnych i negatywnych emocji. Okaż otwartość i wsparcie również w sprawie ocen uzyskiwanych w szkole. Niskie stopnie nie zawsze muszą świadczyć o lenistwie, często ich źródło leży dużo głębiej, a Ty jako rodzic poznasz je jedynie w momencie, w którym dziecko obdarzy Cię zaufaniem i będzie w stanie otwarcie mówić o swoich odczuciach.